Skręt żołądka
Medycyna weterynaryjna nazywa skręt żołądka łacińską nazwą Torsio ventriculi. Teoretycznie żadna rasa nie jest wolna od tego zagrożenia, ale szczególnie narażone są na nie psy duże i bardzo duże. Ani wiek, ani płeć psa nie mają tu szczególnego znaczenia, i starszy pies jest równie narażony na torsio ventriculi jak i młoda suka (wyjątkiem są tu – w zasadzie – szczenięta). Właściciele psów w wypadku najmniejszego podejrzenia skrętu żołądka muszą natychmiast korzystać z pomocy lekarza weterynarii, tak wiec telefon i adres najbliższej lub zaprzyjaźnionej lecznicy weterynaryjnej muszą być zawsze pod ręką.
Najważniejsze objawy
Dolegliwość ta występuje nagle, bez zapowiedzi i – nawet u stosunkowo silnych i zdrowych psów – przybiera szybko formy ostre. Dlatego też trzeba zawsze po posiłku starannie obserwować psa, czy nie zaczyna mieć wzdęcia i czy nie zaczyna zachowywać się niespokojnie. Zazwyczaj pierwsze objawy skrętu występują prawie bezpośrednio po zjedzeniu posiłku, ale odstęp ten może także trwać i do kilku godzin. Pies zaczyna mieć wzdęcia i cierpi na silne boleści, próbuje czasami sam sobie pomóc przez wymioty czy (rzadziej) wypróżnienie, ale zazwyczaj udaje mu się tylko zwrócić nieco piany. Jednocześnie ściany żołądka zaczynają się wzdymać i napinać, brzuch staje się twardy i bardzo bolesny. Wszystkie te objawy oznaczają dla właściciela tylko jedno: natychmiast zapakować psa w samochód i na sygnale do najbliższej dyżurującej lecznicy! Skręt żołądka, którego nie usunie się w ciągu dwóch-trzech godzin prowadzi nieuchronnie do śmierci psa: zwierzę zaczyna ziajać, traci oddech, usiłuje ułożyć się na boku, akcja serca gwałtownie przyspiesza, płuca nie nadążają z podawaniem tlenu, w końcu pies traci przytomność, z którego to stanu rzadko kiedy udaje się go przywrócić do życia.
Leczenie
Lekarz weterynarii natychmiast poda psu wzmacniającą kroplówkę, będzie nadzorował akcję serca, a przede wszystkim postara się udrożnić przewód pokarmowy i opróżnić żołądek z zalegającej w nim i fermentującej treści żołądkowej. W lżejszych przypadkach pomóc może włożenie do przełyku sondy i opróżnienie za jej pomocą żołądka z gazów. W cięższym stanie sonda nie może pomóc, gdyż nie jest w stanie przedostać się do żołądka przez zamknięte światło przełyku – w takiej sytuacji nieodzowna jest operacja. Jeśli istnieje obawa, że pies nie przetrzyma długotrwałej narkozy, pierwszą decyzją lekarza bywa dokonanie cięcia w obrębie jamy brzusznej, tak by zmniejszyć napięcie w żołądku. Dopiero następne cięcia mają umożliwić opróżnienie żołądka z zalegających w nim pokarmów, przywrócenie żołądkowi jego naturalnej pozycji i ewentualne ustabilizowanie jej przez trwałe przymocowanie ścianek żołądka do boków psa (co wyraźnie zmniejsza ryzyko ponownego wystąpienia skrętu). Nawet udana operacja nie gwarantuje nam wyleczenia psa, gdyż istnieje duże ryzyko komplikacji ze strony układu krążeniowego.
Nadmierna łapczywość, duże porcje pokarmu i spory wysiłek fizyczny bezpośrednio po jedzeniu są czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu skrętu żołądka.
Dysplazja stawów biodrowych
Dysplazja stawów biodrowych to wadliwe ukształtowanie tych stawów. Najczęściej ujawnia się u psów młodych pomiędzy 4 a 12 miesiącem życia. W przypadku psów 7-8 letnich zmiany w stawie są zmianami zwyrodnieniowymi.
Przyczyny i rozpoznanie
Wpływ na tę wadę mają różne czynniki m.in. uwarunkowania genetyczne, dysproporcja w rozwoju kości i mięśni lub czynnik żywieniowe. Jeżeli w naszym domu pojawi się młody pies, to zwróćmy uwagę na to, jak chodzi i siedzi, czy:
- kończyny są symetrycznie umięśnione,
- nie widać koślawości kończyn tylnych,
- chodząc nie wykazuje oznak bólu,
- chodząc nie odciąża którejś z nóg.
Po zdiagnozowaniu, leczenie zachowawcze to
- ograniczony ruch (nie jest zalecane bieganie, skakanie, chodzenie po schodach)
- kontrola masy ciała
- systematyczny, wyważony ruch np. poprzez rozsądną zabawę
- pływanie
Wykonywane zabiegi
symphysiodeza- zabieg przeznaczony dla psów młodych, rozwijających się, z intensywnym wzrostem kośćca (u psów bardzo dużych ras może być wykonywany do 20 tyg. życia, u dużych ras do 16 tygodnia); jest to metoda mało inwazyjna i powoduje zmianę ustawienia panewki
miednicy
potrójna osteotomia kości miednicy- przeznaczona dla zwierząt rosnących, pomiędzy 5 – 10 miesiącem życia. Metoda ta polega na przecięciu kości miednicy w trzech różnych miejscach, a następnie takim ich połączeniu, aby zmienić kąt ustawienia panewki miednicy względem głowy kości udowej. Nie można wykonywać tego zabiegu po zakończeniu wzrostu psa
osteotomia podkrętarzowa- zmiana ukątowania szyjki udowej
amputacja głowy i szyjki kości udowej- wytworzenie stawu rzekomego, przez co zmniejszymy lub zlikwidujemy ból w zwyrodniałym stawie
odnerwienie stawu biodrowego- może być wykonywana zarówno u młodych, jak i dorosłych psów, ale tylko w przypadku bolesności
pectinectiomia- zabieg możemy przeprowadzić kiedy nie doszło jeszcze do zmian zwyrodnieniowych u psa, w innym przypadku taki zabieg nie ma sensu
Warunkiem wykonania wymienionych zabiegów jest brak zmian zwyrodnieniowych w stawie biodrowym.
Alergie
Zmiany, które pojawiają się na skórze, może wywołać uczulenie, które towarzyszy między innymi chorobom bakteryjnym, wirusowym, grzybiczym, czy pasożytniczym. W około 90% przypadków choroby skóry spowodowane sa brakiem odpowiednich składników pokarmowych. Z powody nieodpowiedniej gospodarki mineralnej oraz hormonalnej, zaburzeń trawienia oraz nieprawidłowego żywienia, zwiększyła się częstotliwość występowania nowotworowych chorób skórnych. W środowisku miejskim występuje alergiczne zapalenie skóry, które przybiera postać pokrzywki lub wyprysku. Do zewnętrznych objawów takich zapaleń zalicza się przede wszystkim bąble, wysięk oraz uczulenie.
Czynnikami, które wywołują alergię są przede wszystkim alergeny kontaktowe, polekowe, pokarmowe oraz zapachowe. Pochodzą one od pasożytów, kleszczy, pcheł, a także od użądleń pszczół, czy os. Prowadzą do obrzęku policzków i uszu. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że alergeny te mogą doprowadzić nawet do śmierci psa.
Choroby skóry mogą być również spowodowane osłabieniem funkcji nerek.